Beograd, 14. maj ( Tanjug ) - Najnovijim Memorandumom vlade Savezne Republike Jugoslavije o sprovodenju Rezolucije Saveta bezbednosti UN 1244 po peti put je skrenuta pažnja Savetu bezbednosti na neophodnost striknog i doslednog poštovanja Rezolucije i drugih odluka UN o Kosovu i Metohiji, na kome je, od dolaska medunarodne misije, stvorena dramaticna situacija.

U Memorandumu se, takode, iznose i ocene o nedavnoj poseti misije Saveta bezbednosti Jugoslaviji.

Tekst Memoranduma, urucen predsedniku Saveta bezbednosti, ambasadoru NR Kine Vang Jingfanu, kao i generalnom sekretaru UN Kofiju Ananu, uz zahtev da se ovaj dokument uvrsti u zvanicna dokumenta Saveta bezbednosti, u celini glasi:

1. Kontinuirana upozorenja na kršenje rezolucije SB 1244 (1999)

Ni posle jedanaest meseci od njenog usvajanja, nema nikakvih promena u pogledu poštovanja rezolucije SB 1244 (1999) i Vojno-tehnickog sporazuma od strane medunarodnih snaga, KFOR i UNMIK, u južnoj srpskoj pokrajini Kosovu i Metohiji.

Kontinuirana upozorenja Vlade SR Jugoslavije SB UN, Genseku UN, KFOR i UNMIK kao i drugim relevantnim medunarodnim organizacijama i faktorima, na flagrantno kršenje kljucnih odredbi Rezolucije, dokumenta cernomirdin-Ahtisari i Vojno-tehnickog sporazuma, ostala su bez ikakvih reakcija. Istovremeno, procesi u južnoj srpskoj Pokrajini idu potpuno suprotno slovu i suštini Rezolucije i pratecih dokumenata, ugrožavajuci bezbednost citavog regiona.

- Memorandumi Vlade SR Jugoslavije: Ovo je peti put da se Vlada SR Jugoslavije Memorandumom obraca SB UN ( prethodni je upucen SB 3. aprila - dok. S/2000/293). I ovaj Memorandum sadrži inoviran dokumentovan pregled direktnog grubog narušavanja fundamentalnih principa Povelje, kljucnih odredbi Rezolucije i pratecih dokumenata, kao i svih drugih opšteprihvacenih medunarodnih standarda u oblasti ljudskih i gradanskih prava u južnoj srpskoj Pokrajini od strane KFOR i UNMIK. Oni nedvosmisleno potvrduju da se ukupna situacija u Pokrajini, iz dana u dan pogoršava.

Uprkos dokumentovanim cinjenicama i jasnim zahtevima Vlade SR Jugoslavije da SB UN, kao primarno odgovorno telo, najzad preduzme energicne i neodložne mere i zaustavi dramaticno pogoršanje ukupne situacije u Pokrajini, SB UN i dalje izbegava da ispuni svoje obaveze i toleriše nedopustivo ponašanje KFOR i UNMIK. Ovakvo postavljanje SB UN je bez presedana u praksi mirovnih misija UN.

- U preko 120 direktnih obracanja Savetu bezbednosti i Generalnom sekretaru UN, Vlada SR Jugoslavije kontinuirano upozorava na drasticne slucajeve neizvršavanja ili grubog kršenja mandata KFOR i UNMIK, pre svega u pogledu narušavanja suvereniteta i teritorijalnog integriteta SR Jugoslavije na Kosovu i Metohiji. Posebno su argumentovana i opravdana upozorenja o nastavljanju terora, etnickog cišcenja i genocida albanskih terorista i separatista protiv Srba, Crnogoraca, Roma, Turaka, Goranaca i ostalog nealbanskog stanovništva Pokrajine.

- Preko svog Komiteta za saradnju sa Misijom UN u Prištini, jugoslovenska Vlada na dnevnoj osnovi skrece pažnju šefu UNMIK i komandantu KFOR na drasticna kršenja odredbi Rezolucije i pratecih dokumenata. Svojim protestima Vlada SR Jugoslavije upozorava KFOR i UNMIK o flagrantnom kršenju ovlašcenja i nesprovodenju njihovog mandata, koji je jasno utvrden Rezolucijom SB 1244.

2. Pasivnost SB UN i drugih tela medunarodne zajednice

- Zbog stalnog dramaticnog pogoršanja situacije i drasticnog kršenja elementarnih ljudskih prava i uništavanja istorijskih i kulturnih spomenika, koji predstavljaju neodvojivi deo svetske kulturne baštine, Vlada SR Jugoslavije blagovremeno i dokumentovano izveštava i druge medunarodne organizacije koje su na odredeni nacin involvirane na Kosovu i Metohiji (UNHCR, UNHCR, UNESCO, MKCK, OEBS, EU, Savet Evrope i dr.). Uprkos zahtevima da i one ispune svoj deo odgovornosti u skladu sa rezolucijom SB 1244 i drugim relevantnim medunarodno-pravnim instrumentima u okviru oblasti iz njihove nadležnosti, još uvek nema znakova stvarne spremnosti da se ozbiljnije angažuju u cilju zaustavljanja sadašnjih poražavajucih trendova u Pokrajini, cime se ozbiljno narušava autoritet UN i slabi poverenje u stvarnu spremnost Svetske organizacije da odgovori svojim obavezama i pruži zaštitu državama clanicama u skladu sa Poveljom UN.

II SISTEMATSKO KRŠENJE ODREDBI REZOLUCIJE SB 1244 (1999) I

VOJNO-TEHNICKOG SPORAZUMA

1. Sistematsko kršenje suvereniteta i teritorijalnog integriteta SR Jugoslavije i mandata Saveta bezbednosti UN a) Rezolucija SB 1244 (1999) nedvosmisleno potvrduje suverenitet i teritorijalni integritet SR Jugoslavije na Kosovu i Metohiji (preambularni para 10, tacka 8 Aneksa 2).

- Odluke UNMIK i KFOR: Uredbe specijalnog predstavnika Generalnog sekretara UN i šefa UNMIK, B. Kušnera su bez uporišta u Rezoluciji i sracunate su na kidanje svih veza izmedu Kosova i Metohija i Republike Srbije i SR Jugoslavije, odnosno potpuno izdvajanje Pokrajine iz ustavno-pravnog, privrednog, monetarno-finansijskog, bankarskog, carinskog, viznog, administrativno-upravnog i drugog sistema SR Jugoslavije i Republike Srbije.

Uredbama i odlukama šefa UNMIK, B. Kušnera, sistematski i direktno se podriva državni suverenitet SR Jugoslavije i Republike Srbije nad Kosovom i Metohijom kao bazicni princip garantovan rezolucijom SB 1244, i dezavuišu pravne osnove i atributi državnosti države Srbije i SR Jugoslavije u južnoj srpskoj Pokrajini, kao integralnom delu suverene teritorije Republike Srbije i SR Jugoslavije.

Specijalni predstavnik B. Kušner nastavlja sa svojim nelegalnim delovanjem u cilju stvaranja pretpostavki za osamostaljivanje Pokrajine od Republike Srbije i SR Jugoslavije, favorizujuci politicke i druge interese albanskih separatista i terorista, što je bez presedana u istoriji misija UN. Neovlašceno uspostavljanje tzv. Privremenog administrativnog veca, de facto pokrajinske "vlade", ciji sastav cine iskljucivo Albanci, vecinom iz redova teroristicke tzv. OVK i albanskih separatistickih politickih partija, i to pre nego što su stvoreni i minimalni bezbednosni i životni uslovi za gradane nealbanske nacionalnosti, predstavlja pokušaj legalizovanja etnicke suprematije Albanaca u cilju stvaranja etnicki cistog Kosova i Metohije.

Uporno nastojanje da se u ovo telo ukljuce Srbi koje po sopstvenim kriterijumima bira sam B. Kušner, a kojima je namenio uglavnom funkcije od perifernog politickog znacaja i uticaja, samo su deo nastojanja B. Kušnera da legalizuje status ljuo na štetu interesa Srba i drugog nealbanskog stanovništva.

Razvoj dogadaja u Pokrajini svakodnevno potvrduje opravdanost tvrdnji Vlade SR Jugoslavije (pismo predsedniku SB, od 22. septembra 1999.g.,) da odluka UNMIK o navodnoj transformaciji teroristicke OVK u navodno civilnu organizaciju - "Zaštitni korpus Kosova" (KZK), ne samo da je nelegalna, jer nema bilo kakvo uporište u rezoluciji SB 1244 (1999) i pratecim dokumentima, vec je jedan od glavnih generatora zaoštravanja i krize u Pokrajini.

Napad dobro naoružanih pripadnika tzv. KZK na službenu patrolu RMUP-a kod Bujanovca, što je izvan administrativnog podrucja Pokrajine, nedvosmisleno potvrduje da tzv. KZK nije nikakva "civilna" tvorevina, vec su njeni pripadnici samo preobuceni teroristi tzv. OVK, sa ocuvanom borbenom strukturom i komandnim kadrom, kao jezgrom nekakve buduce albanske vojske na Kosovu i Metohiji, kao što to javno istice njen "komandant", poznati terorista A. ceku.

- "Kušnerovi pasoši": Odluka B. Kušnera (br. 2000/18, od 29. marta o.g.), kojom UNMIK uzurpira ovlašcenja u izdavanju licnih dokumenata jugoslovenskim gradanima sa Kosova i Metohije, predstavlja vrhunac njegovog arbitrernog i nelegalnog delovanja. Kao akt najgrubljeg kršenja odredbi rezolucije SB 1244 i osnovnih nacela Povelje UN u pogledu poštovanja suvereniteta i teritorijalnog integriteta SR Jugoslavije, ovaj akt je pravno nevažeci, a politicki apsolutno neprihvatljiv i štetan, jer podgreva ambicije albanskih separtista.

Vlada SR Jugoslavije se najodlucnije protivi svakom aktu koji je usmeren na razbijanje jedinstvenog režima licnih dokumenata jugoslovenskih gradana, tim pre što su nadležni organi SR Jugoslavije i Republike Srbije ovlašceni i spremni da vrše poslove izdavanja licnih dokumenata svim svojim državljanima, ma gde oni živeli. Obaveza UNMIK-a i KFOR-a je da osiguraju odgovarajuce bezbednosne, tehnicke i druge uslove, kako bi se ova ustavna obaveza sprovodila bez teškoca na celoj teritoriji Pokrajine.

Prihvatanje od bilo koje države ili medunarodne organizacije "Kušnerovih pasoša" i drugih licnih dokumenata koje nelegalno izdaje UNMIK, kao validnih, predstavljalo bi akt grubog narušavanja principa poštovanja suvereniteta i teritorijalnog integriteta SR Jugoslavije, što bi neizostavno pratile odgovarajuce mere reciprociteta.

- Funkcionisanje pravosuda: Rezolucija SB 1244 predvida da pravosudni sistem na Kosovu i Metohiji funkcioniše u skladu sa jugoslovenskim zakonodavstvom i u okviru pravosudnog sistema Republike Srbije i SR Jugoslavije.

Nelegitimnom i nelegalnom odlukom B. Kušnera, u Pokrajini su formirani pravosudni organi koji sprovode krivicne postupke, ne pridržavajuci se važecih jugoslovenskih zakona i kršeci osnovne principe krivicnog prava, predvidene medunarodnim konvencijama.

Posebno je neprihvatljiva, i za misiju UN krajnje neprimerena, praksa da se u postupcima koriste dupli standardi, na štetu pripadnika srpske i crnogorske nacionalnosti prilikom lišavanja slobode, pokretanja i trajanja postupka u istrazi, odredivanja trajanja pritvora, prava na odbranu, korišcenja maternjeg jezika i drugo.

Prema pripadnicima albanske nacionalnosti UNMIK ima izuzetno blag tretman. Ucestala je praksa puštanja na slobodu cak i onih za koje postoje cvrsti dokazi o izvršenim teškim krivicnim delima. Nasuprot tome, pripadnici srpske, crnogorske i drugih nealbanskih nacionalnosti neosnovano se lišavaju slobode (lažne albanske prijave i dr.), zadržavaju u policijskom zatvoru više od šest meseci bez podizanja optužnice, a na osnovu arbitrarnih albanskih prijava i nelegalnih akata B. Kušnera, protivno jugoslovenskom zakonodavstvu i medunarodnim standardima u ovoj oblasti.

Tako na primer, u zatvoru u Kosovskoj Mitrovici, vec deset meseci se nalazi 43 Srba, koje su KFOR i UNMIK neosnovano i arbitrarno uhapsili. U tom vremenskom periodu nisu preduzete nikakve istražne radnje, niti sudenje. 37 pritvorenih Srba i 5 Roma je 10. aprila stupilo u štrajk gladu. Neposredni povod je puštanje na slobodu Albanca Đeljalji Ademija, protiv koga je vodena istraga zbog napada rucnim bombama, kada je povredeno 22 Srba i 14 francuskih vojnika KFOR. Komisija eksperata Medicinskog fakulteta u Prištini, prilikom poslednjeg zdravstvenog pregleda štrajkaca (6.05.), je konstatovala da se njihovo zdravstveno stanje rapidno pogoršava, a da je jedanaest pacijenata u kriticnom stanju. 7. maja u Gradsku bolnicu je prebacen Arsenije Vitoševic, hronicni srcani bolesnik. Zbog iscrpljenosti, visokog krvnog pritiska i srcanih tegoba, nalazi se na odeljenju intenzivne nege. Prikljucen je na infuziju i nalazi se u teškoj duševnoj krizi (teroristi "OVK" su mu pre dve godine kidnapovali sina o kome ništa ne zna). Komisija lekara je predložila da se još 10 pritvorenika prebaci u bolnicu zbog iscrpljenosti i dramaticne zdravstvene situacije u kojoj se nalaze. Zakljucila je da nadležni sudski i policijski organi UNMIK, moraju da ucine sve da se boravak pritvorenih u zatvoru što pre okonca, kako bi im se zdravstveno stanje poboljšalo i stabilizovalo.

Srbi i Crnogorci se lišavaju slobode čak i u svojstvu svedoka, a tokom pritvora na njih se vrši pritisak i iznuđuju željeni iskazi. Pored toga, prema Srbima i Crnogorcima se vrši diskriminacija i u pogledu prava na odbranu, dok UNMIK ne osigurava bezbednost okrivljenih, njihove branioce i svedoke odbrane.

Cinjenica da u Okružnom sudu u Kosovskoj Mitrovici, koji je osnovan 1. septembra 1999.g., nije održano ni jedno suđenje, jer UNMIK policija nije u mogućnosti da osigura bezbednost, jasno potvrđuje apsolutnu neprihvatljivost stanja u sudstvu koje je direktna posledica nelegalnih odluka i postavljanja UNMIK.

- Izgradnja vojnih baza: Vlada SR Jugoslavije se najenergičnije suprotstavlja izgradnji vojnih baza KFOR na delu svoje suverene teritorije, bez njene saglasnosti. To predstavlja najgrublje kršenje njenog suvereniteta i odredbi Rezolucije SB 1244, kao i važećih zakona Republike Srbije i SR Jugoslavije. Izgradnja stranih baza bez saglasnosti države domaćina je nespojiva sa karakterom i duhom mirovnih misija pod okriljem UN i predstavlja opasan presedan, suprotan osnovnim principima i ciljevima UN.

- Održavanje vojnih manevara NATO/KFOR: Vlada SR Jugoslavije odlučno se protivi vojnim manevrima KFOR (NATO) u Pokrajini, pod bilo kojim izgovorom, čime se na najgrublji način ugrožava teritorijalni integritet i suverenitet SR Jugoslavije. Zveckanje oružjem u Pokrajini, koje očigledno nije u funkciji stvaranja bezbednosnih uslova za sve njene građane, samo je novi podstrek albanskim teroristima u njihovim naporima da etnički homogenizuju jednonacionalnu strukturu Pokrajine, kao osnovu za njeno potpuno izdvajanje iz ustavno-pravnog sistema R. Srbije i SRJ. Ovakvo provokativno ponašanje KFOR predstavlja ozbiljan faktor destabilizacije regiona i direktno ugrožava mir i stabilnost u Evropi.

Iako je dužan da spreči svaki akt kršenja rezolucije SB 1244 i ukloni sve izvore nestabilnosti u regionu, SB nije preduzeo ništa u cilju zaštite suvereniteta i teritorijalnog integriteta SR Jugoslavije, čime direktno krši ne samo suštinske odredbe Rezolucije, već i fundamentalne odredbe Povelje UN.

- Predstavništva pojedinih zemalja: uprkos upozorenjima i protestima Vlade SR Jugoslavije, UNMIK nastavlja da toleriše otvaranje stranih paradiplomatskih predstavništava u Pokrajini, bez konsultovanja i saglasnosti vlade SR Jugoslavije, što predstavlja najgrublji oblik kršenja principa suvereniteta i teritorijalnog integriteta SR Jugoslavije. Pokušaj Kušnera da to i pravno reguliše (nacrt uredbe o "imunitetima i privilegijama za kancelarije za vezu stranih vlada na Kosovu"), direktan je atak na suverenitet i teritorijalni integritet SR Juogslavije, kojim se grubo narušavaju principi Povelje UN, odredbe Bečkih konvencija o diplomatskim i konzularnim odnosima i Konvencije o privilegijama i imunitetima UN, kao i važeća međunarodna praksa;

- Neisticanje državnih simbola: činjenica da se na međunarodnim graničnim prelazima prema Albaniji i Makedoniji ne ističu državni simboli SRJ, pre svega, zastava, kao i da su granična obeležja uklonjena, predstavlja grubo kršenje suvereniteta i teritorijalnog integriteta SRJ.

Vlada SRJ ponovo naglašava da nikada nikome nije prepustila, niti namerava da prepusti, suverenitet nad bilo kojim delom svoje teritorije i da odlučno odbija taktiku obmanjivanja i skretanja pažnje sa savezništva UNMIK i KFOR sa terorističkom tzv. OVK. Posebno odbija sve poteze na liniji svršenih činova.

Suverenitet i teritorijalni integritet SR Jugoslavije su neprikosnoveni i konačni: sva ponašanja, odluke KFOR i UNMIK, posebno specijalnog predstavnika Genseka UN i šefa UNMIK, B. Kušnera, uključujući i odluku o uspostavljanju "Privremenog administrativnog veća Kosova", kojima se ne uvažavaju ili krše princip suvereniteta i teritorijalnog integriteta SR Jugoslavije, kao i sve mere, činjenja i nečinjenja, koji su u suprotnosti sa rezolucijom SB 1244 (1999) ili Vojno-tehničkim sporazumom, ili predstavljaju pokušaj njihove revizije, SRJ smatra ništavnim i nevažećim; oni ne mogu proizvoditi pravna dejstva ili na bilo koji način obavezivati SR Jugoslaviju i njene organe.

2. Masovna kršenja ljudskih prava

- Teror i nasilje (*): Albanski teror i nasilje, etničko čišćenje i genocid protiv nealbanskog stanovništva, pre svega Srba i Crnogoraca, ali i Roma, Muslimana, Turaka, Goranaca i drugih, razaranje njihovih kuća, uzurpacija i uništavanje privatne i državne imovine, opšti kriminal i haos u pokrajini, se kontinuirano odvijaju uprkos prisustvu više desetina hiljada dobro naoružanih pripadnika KFOR i preko 2000 policajaca UNMIK. To ubedljivo govori da KFOR i UNMIK ne izvršavaju osnovne obaveze iz svog mandata, posebno u pogledu garantovanja pune lične i imovinske sigurnosti svih građana Pokrajine, pre svega Srba i Crnogoraca, koji su izloženi sistematskom etničkom čišćenju, teroru ubistvima i kidnapovanju.

- Vlada SR Jugoslavije insistira da KFOR i UNMIK bez odlaganja ispune sve svoje obaveze i što pre stvore uslove za bezbedan povratak svih prognanih na Kosovo i Metohiju.

- Etničko čišćenje: Od raspoređivanja KFOR-a i UNMIK-a, iz Pokrajine je nasilno proterano preko 350.000 Srba, Crnogoraca Roma, Muslimana, Turaka, Goranaca i drugog nealbanskog stanovništva. To predstavalja 2/3 ukupnog nealbanskog stanovništva Pokrajine.

- Na meti terorista su sve više i Albanci, lojalni građani Republike Srbije i SR Jugoslavije, koji su odbili da se povinuju zahtevima albanskih terorista i kriminalaca. Drastičan primer predstavlja otmica braće Kajtazi Noa i Nua, albanskih katolika, u selu Zjum (sredinom marta o.g.), koje su albanski teroristi optužili da su lojalni građani SR Jugoslavije. Za njihov otkup traženo je od porodice 40.000 DM, kuća im je opljačkana, a ukućani pretučeni. Pored toga, teroristi tzv. OVK vrše snažan pritisak prema 65.000 kosovskih Albanaca-katolika na području Prizrena i Đakovice, koje optužuju za "saučesništvo" sa Srbima. Pripadnici terorističke tzv. OVK vrše posebno snažan pritisak prema Gorancima, u cilju njihove albanizacije, i prema pripadnicima muslimanske etničke zajednice na području opštine Istok, zbog njihove lojalnosti SR Jugoslaviji.

- Upozoravajuća je činjenica da su pretrese Srba u Kosovskoj Mitrovici, izvršene od strane KFOR, krajem februara, albanski teroristi iskoristili za proterivanje dodatnih preko 16.000 Srba i Crnogoraca. Očigledno da ovaj vid zastrašivanja Srba u Kosovskoj Mitrovici, u čemu su direktno učestvovali i pripadnici KFOR-a, predstavlja samo još jedan primer proverene politike pritisaka na Srbe u cilju okončanja etničkog čišćenja Pokrajine.

(*)Detaljan pregled terorističkih aktivnosti albanskih terorista dat je u Aneksu.

- Terorizam: U periodu od 10. juna 1999. godine do 7. maja 2000.g. izvršeno je ukupno 4792 terorističkih napada (4511 na Srbe i Crnogorce), ubijeno 1010 lica (888 Srba i Crnogoraca), ranjeno 924 (867 Srba i Crnogoraca) i kidnapovano 936 (860 Srba i Crnogoraca). Uništeno je, spaljeno ili ozbiljno oštećeno i preko 50.000 domova, mahom Srba, Crnogoraca i Roma.

- Najnoviji teški zločini: U toku aprila i početkom maja meseca nastavljeni su zločini albanskih terorista, motivisani namerom da se preostalo srpsko i drugo nealbansko stanovništvo zaplaši i podstakne na iseljavanje. Način njihovog izvršenja još jedan je dokaz da albanski teroristi nisu ni razoružani ni demilitarizovani. Po težini i surovosti izdvajaju se: granatiranje srpskog sela Goraždevac (10.03.,25.03.,22.04.); ubistvo Gaši Šećerija u njegovoj kući u selu Rogovo-opština Đakovica i maloletnog Roma, čiji identitet nije poznat - ovo ubistvo su izvršili pripadnici tzv. Kosovskog zaštitnog korpusa, Bajram Gaši i Šalja Halim (30.03.); bombaški napad na stan Hrvata Milić Franje u Obiliću (3.04.); svirepo ubistvo 87-mogodišnjeg čeha Metodija Haljausku-a u Prištini, pucanjem u potiljak, samo zato što nije Albanac (3.04.); minobacački napad u selu Cernice na grupu Srba koja je na improvizovanom igralištu igrala fudbal, kada su povređena dva lica (5.04.); napad osmorice terorista na Petronijević Stojana u dvorištu porodične kuće u selu Babin Most-opština Obilić (5.04.); ubistvo Dobrivoja Jovanovića u Gnjilanu (9.04.); miniranje pravoslavne crkve Presvetle bogorodice u Zočištu-ovo je treći put kako je minirana (18.04.); minobacački napad na zgradu u kojoj žive Srbi i Turci u centru Prištine, kada su ranjene dve osobe (18.04.); ubistvo Srđana Markovića iz sela Badovac, koga su teroristi ubili kada je svojim automobilom pošao u posetu prijateljima (21.04.); ubistvo Stojanke Stojanović (65) u Gnjilanu, sredinom aprila, čije telo je pronađeno 26.04.; teroristički napad na autobus u Kosovskoj Mitorovici, koji je prevozio Srbe na molitvu u pravoslavnoj crkvi (28.04.); vandalsko skrnavljenje srpskih grobalja i rušenje nadgrobnih spomenika u selu Glavotina-opština Vučitrn (26.04.), selu Ajvalija (28.04.), selu Klobukar-opština Novo Brdo (30.04.); miniranje pravoslavne crkve Sveti Nikola iz 16 veka, u selu Grnčar-opština Vitina (28.04.); brutalno ubistvo Milorada Perića (50) iz sela Pasjane, dok je radio na svojoj njivi (29.04.); teroristički, bombaški napad na grupu dece i građana u selu Crkvena Vodica-opština Obilić, kada je povređeno više dečaka i devojčica (2.05.); bombaški napad na kuću Romkinje Hadžije Aguši (74), koja je od zadobijenih povreda umrla (29.04); ubistvo Živka Stolića (67) u Kosovskoj Vitini, koga su teroristi zverski mučili, a potom ubili (6.05.); napad na srpsku porodicu Kojić, u Kosovskoj Vitini, u dvorištu njihove kuće, kada su ranjene dve odrasle osobe i dvoje dece.

- Novi vidovi etničkog čišćenja i drugih teških zločina protiv Srba: Umesto pružanja pune zaštite Srbima, pripadnici KFOR-a pribegavaju upotrebi brutalne sile, maltretiranju, fizičkom nasilju, kao i oštećenju njihove imovine, što predstavlja novi vid nedopustivog ponašanja međunarodnih snaga sa jasnom porukom Srbima.

Posebno su drastični primeri iz Kosovske Mitrovice (20.-25. 02.), kao i sela Mogila (25. i 26. 02.), kada je pretres srpskih kuća vršen uz primenu najbrutalnijeg fizičkog nasilja, Draganovac (opština Gnjilane) i Mioliče (opština Leposavić), Mali Zvečan (27.02.), Gornje Kusce (1.03.) i srpskim selima Rudare i Grabovac (1.03.). Karakteristično je da su u ovim pretresima, pored pripadnika KFOR-a, učestvovali i albanski teroristi tzv. "OVK" u uniformama međunarodnih bezbednosnih snaga, što govori o čvrstoj sprezi KFOR i terorističke tzv. OVK.

Nelegalnost ove akcije i brutalnost kojom su je pripadnici američkog i nemačkog kontingenta KFOR sprovodili, osudio je i OEBS u svom izveštaju od 21. februara o.g., ukazavši da su time od strane KFOR prekršene odredbe Međunarodnog pakta o građanskim i političkim pravima i utvrdivši da je ta akcija bila nelegalna, na šta je upozoren i šef UNMIK B. Kušner.

Drastični primeri brutalnosti u ophođenju pripadnika KFOR prema Srbima dogodili su se u selima Dobrotin (02.04.), Sevce (04.04.), kao i u selima Lepina i Jažine, kada su pripadnici KFOR na Srbe, koji su se okupili da izraze nezadovoljstvo zbog svog nepodnošljivog položaja, pustili pse, koji su povredili veći broj Srba. U brutalnoj intervenciji KFOR-a protiv srpskih demonstranata u Gračanici (07.04.), povređen je veći broj lica.

- U cilju iskorenjivanja svega što je srpsko i onemogućavanja povratka prognanih Srba i Crnogoraca, albanski teroristi sve češće pribegavaju uništavanju celokupnih srpskih naselja. O tome svedoči sravnjivanje sa zemljom 250 kuća u selu Belo Polje kod Peći (15. aprila o.g.). Buldožerima su sravnjene i srpske kuće u selima Brežanik i Osojane, a u opštini Vitina 14 srpskih sela više ne postoji, jer su sve kuće sravnjene sa zemljom. Albanski teroristi su krajem aprila najavili da će sprovesti slične organizovane akcije paljenja i uništavanja srpskih kuća, prvenstveno u selima kod Istoka i Novog Brda.

Težina ovih zlodela albanskih terorista i stepen odgovornosti UNMIK i KFOR time su veći, što su u pitanju upravo ona područja koje UNMIK javno markira kao mesta u koja, po "pilot" planu UNMIK-a, treba da se u većem broju vrate prognani Srbi i Crnogorci.

- Umesto da međunarodne snage preduzmu sve neophodne mere da bi razbile višemesečnu blokadu pojedinih srpskih gradova i naselja i osigurale punu bezbednost i normalno snabdevanje njihovim žiteljima, UN su se otvoreno stavile u funkciju iseljavanja preostalih Srba iz malobrojnih srpskih enklava. Tako UNHCR priprema akciju novog iseljavanja Srba iz Orahovca, pod izgovorom da za to postoje humanitarni razlozi. Pravdajući to nesigurnom bezbednosnom situacijom, UNHCR je obustavio funkcionisanje redovnih humanitarnih konvoja Orahovac-Kosovska Mitrovica, da bi na tom pravcu onemogućavao povratak Srba. Pored toga, KFOR i UNMIK tolerišu isticanje zastave Republike Albanije na "Sahat kuli", simbolu srpskog opstajanja u tom gradu, čime se vređaju njihova nacionalna osećanja, a sve u cilju njihovog zastrašivanja i podsticanja na iseljavanje.

- Teroristički napadi izvan Pokrajine: U uverenju da destabilizovanje situacije u što širem prostoru pogoduje ostvarenju njihovih separatističkih ciljeva, albanski teroristi nastoje da teror, haos i bezakonje iz Pokrajine prenesu i na druge delove Republike Srbije i SR Jugoslavije, što ne bi bilo moguće bez podrške i direktne pomoći pripadnika KFOR i UNMIK, koji su odgovorni za osujećivanje svih pokušaja narušavanja bezbednosti unutar administrativnog prostora Pokrajine. činjenica da u terorističkim aktima izvan Pokrajine učestvuju i pripadnici tzv. Kosovskog zaštitinog korpusa, jasno potvrđuje da albanski teroristi tzv. OVK nisu ni razoružani, niti demilitarizovani, a ponajmanje da je tzv. Kosovski zaštitni korpus navodno civilna tvorevina.

- "Radni logori" i zatvori za Srbe: Teroristička tzv. OVK na Kosovu i Metohiji drži 472 oteta srpska civila, koji su smešteni u "radne logore", pod njenom strogom kontrolom. U ovim "radnim logorima", koji se nalaze u selu Matičane, 15 km od Prištine, u širem reonu Prizrena (u naselju "Ortokal", u objektu na putu prema Đakovici) i u Drenici, primenjuju se krajnje surovi i nehumani postupci prema otetima. Pristup ovim licima je strogo zabranjen i predstavnicima MKCK.

Zatvori tzv. OVK u kojima se drže Srbi, Crnogorci i drugi građani koji ne podržavaju albanske teroriste, nalaze se na području sela Brod-opština Dragaš, na putnom pravcu Đakovica prema selu Junik-opština Dečani, u kosovskomitrovačkom okrugu u selima Glođane, Izbica i Strovce, u Uroševcu u prostorijama "ŽTP-Uroševac".

U brdima iznad Kačanika, pripadnici KFOR su pretragom terena pronašli logor albanskih terorista, ali zatočene Srbe nisu oslobodili, jer ih čuva veliki broj terorista tzv. OVK.

Pored toga, u Republici Albaniji se nalazi još oko 350 lica srpske nacionalnosti, koji su oteti na Kosovu i Metohiji. Međunarodne snage na Kosovu i Metohiji upoznate su sa postojanjem ovih zatvora za otete Srbe. Iako se radi o vidu najnehumanijeg kršenja ljudskih i individualnih sloboda i prava, one nisu do sada učinile ništa kako bi se kidnapovani oslobodili.

I drugi predstavnici međunarodne zajednice (Gensek UN, SB, MKCK, kao i S. Ogata, J. Dinstbir i dr.) podrobno su upoznati sa listama otetih Srba, ali to do sada nije imalo većeg efekta u pogledu oslobađanja onih koji u međuvremenu nisu likvidirani.

- Napadi na humanitarne konvoje: Sve učestaliji napadi na humanitarne konvoje i sprečavanje dopreme osnovnih životnih namirnica, medicinskih sredstava za bolnice i dr., namenjenih srpskom stanovništvu pod višemesečnom blokadom, poseban je vid genocida protiv Srba, sračunat na njihovo fizičko istrebljenje. U tom pogledu posebno su karakteristični: napad na konvoj Srba za Štrpce, kod sela Radivojce (22. i 29.02), napad na konvoj Srba za Koretište u selu Dobrčane (28.02.), napad na autobus koji je prevozio srpsku decu koja su se vraćala iz škole, na putu Gornje Kusce-Koretište (29.02.), napadi na srpske konvoje u selu Koretin (6. i 20.03.), napadi na srpske konvoje u Gnjilanu (7. i 10.03.), napad na srpski konvoj u selu Dobrovce (27.03.); napad na srpski konvoj na putu Bujanovac-Gračanica (11.04.), napad na konvoj iz Štrpca u selu Požaranje-opština Vitina (18.04.).

KFOR ne sprečava ove terorističke napade i direktno odbija bezbednosnu pratnju (poručnik KFOR Piter Ramstel, sa područja Kosovske Mitrovice, zabranio je bezbednosnu pratnju za autobuse kojima se prevoze srpska deca i bolesnici u Gračanicu (1.03.), nije spreman da izvrši obezbeđenje konvoja na relaciji Merdare-Kosovo Polje), što je potvrda da KFOR ne sprovodi svoje obaveze iz Rezolucije, čime ohrabruje albanske teroriste da slobodno nastave sa svakodnevnim nasiljem nad Srbima u cilju njihovog iseljavanja iz Kosova Polja i drugih mesta.

- Uništavanje kulturno istorijskih spomenika: Nastavljeno je uništavanje srpskih spomenika kulture i najvrednijih simbola viševekovnih korena srpske državnosti i duhovnosti na prostorima Kosova i Metohije. Ukupno je uništeno, spaljeno ili ozbiljno oštećeno 86 crkava i srednjevekovnih manastira.

- Diskriminacija Srba i kulturni i duhovni genocid protiv Srba: UNMIK i dalje toleriše i svojim aktima podstiče diskriminaciju Srba, što se posebno ispoljava na planu obrazovanja (zatvaranje univerziteta, škola), kulture i medija na srpskom jeziku, pri čemu se najčešće kao izgovor koristi navodno nastojanje da se očuva multietnička, multikulturna i multireligiozna struktura Pokrajine. činjenica da se to radi tamo gde su Srbi uspeli da se održe u većem broju, jasno pokazuje da KFOR i UNMIK direktno podstiču nastojanja šiptarskih terorista za razbijanje homogenih srpskih zajednica i da vrše neposredan pritisak na Srbe da napuste svoja vekovna ognjišta.

Diskriminacija na štetu Srba i Crnogoraca naročito je izražena u oblasti sudstva, obrazovanja, zapošljavanja i dr.

Primenom politike duplih standarda i pristrasnih kriterijuma na štetu Srba, UNMIK, s jedne strane, uskraćuje zaposlenje Srbima, ali i Romima, Muslimanima, Turcima i Gorancima, ne čineći ništa da im obezbedi slobodan povratak na radna mesta sa kojih su nasilno proterani. Tako je, na primer, samo iz mesta Kosovo Polje, od dolaska KFOR i UNMIK 43.000 Srba brutalno proterano sa radnih mesta; zaposleni u svim javnim preduzećima (Elektrodistribucija, PTT, Telekom, carina, železnica i dr.) zaposleni su isključivo pripadnici albanske nacionalnosti, iako su ova preduzeća ranije bila multietnička, sa odnosom Srba i Albanaca 50:50; 1000 studenata i 1500 srednjoškolaca srpske nacionalnosti oduzeto je pravo na školovanje, sprovodi se nasilna albanizacija i iskorenjivanje svega što je srpsko. Nasilno se menjaju nazivi ulica, naselja, ustanova. UNMIK ne samo da toleriše ovakvu praksu, već i sam u tome direktno učestvuje. O tome svedoči primer Zvečana, gde je lokalni administrator UNMIK, u kontaktima sa rukovodećim kadrovima opštine i direktorima javnih preduzeća, insistirao na promeni naziva svih opštinskih institucija, uz zahtev da se izbriše reč "Srbija" iz njihovih naziva. Ovaj nedopustivi akt direktnog podrivanja državnog suvereniteta i teritorijalnog integriteta Republike Srbije i SR Jugoslavije, krajnje je neprimeren suštinskom karakteru Svetske organizacije.

S druge strane, favorizuju se Albanci, bez obzira na nivo njihove stručnosti, čime se na najgrublji način krše principi međunacionalne ravnopravnosti i multietničnosti.

- KFOR i UNMIK snose isključivu odgovornost za masovno kršenje ljudskih prava u Pokrajini, za bezvlašće i haos i kršenje odredbi Rezolucije SB 1244 o očuvanju multietničkog, multikonfesionalnog i multikulturnog karaktera Pokrajine, jer su postali direktan saučesnik u etničkom čišćenju i genocidu.

3. Razoružanje terorističke tzv. OVK

- Svakodnevni teror, nasilje, ubistva i razaranja srpskih kuća i naselja, ugostiteljskih objekata i drugih mesta masovnog okupljanja Srba, u preostalim srpskim enklavama, kao i napadi na civile i pripadnike jugoslovenskih snaga bezbednosti izvan Pokrajine uz upotrebu čak i teškog naoružanja, potvrđuje da teroristi tzv. OVK nisu razoružani.

Čelnici ovih terorističko-separatističkih tvorevina, Hašim Tači, Agim čeku i drugi, i dalje otvoreno zagovaraju nezavisnost Pokrajine, pri čemu bi tzv. Kosovski zaštitni korpus, što nije ništa drugo nego "transformisana" teroristička tzv. OVK, predstavljao zametak albanske armije.

- Vlada SR Jugoslavije i ovom prilikom ponavlja stav iznet u pismu predsedniku SB, od 22. septembra 1999, da je navodna transformacija terorističke tzv. OVK u tzv. Kosovski zaštitni korpus, bila farsa i manipulacija, čime se izbegla obaveza stvarne demilitarizacije i razoružanja te ilegalne terorističke tvorevine. To jasno potrvrđuje situacija u Pokrajini i sve manje se prikriva čak i u pristrasnim medijima i političkim krugovima na Zapadu.

KFOR i UNMIK, a posebno B. Kušner snose punu odgovornost što tzv. OVK još uvek nije razoružana i što se, uz njihov blagoslov, u Pokrajini formira ilegalna albanska oružana formacija, sastavljena uglavnom od proverenih albanskih, ali i međunarodnih terorista, regrutovanih u susednim i drugim državama, poznatim po podršci međunarodnom terorizmu. Ima informacija da se islamski ekstremisti iz čečenije u velikom broju sklanjaju na Kosovo i Metohiju gde uživaju zaštitu KFOR i UNMIK.

- Kriminalizacija Pokrajine: Direktna potvrda izbegavanja KFOR i UNMIK da striktno izvršavaju svoj mandat, pre svega, u pogledu obezbeđenja međunarodne granice SR Jugoslavije prema Albaniji i Makedoniji, je i njihov pokroviteljski odnos prema albanskim teroristima i separatistima, koji nesmetano ulaze u SR Jugoslaviju, što je bitan uzrok opšte kriminalizacije i haosa u Pokrajini.

Zahvaljujući neobezbeđenoj granici, čime grubo krše rezoluciju SB 1244, KFOR i UNMIK omogućili su nelegalan ulaz na teritoriju Pokrajine više stotina hiljada kriminalaca i pljačkaša iz Albanije, sa ciljem prelivanja haosa iz Albanije na KiM. Time su Kosovo i Metohija pretvoreni u uporište organizovanog međunarodnog kriminala, terorizma, narkomafije, ilegalne trgovine oružjem, belim robljem, maloletničkog kriminala i prostitucije u centralnoj i zapadnoj Evropi, u cilju kriminalizacije i destabilizacije Evrope i ometanja tekućih integracionih procesa. Podaci o tome su krajnje diskreditujući za UN.

Prema informacijama nemačke Federalne policije, albanski kriminalci i teroristi u Pokrajini uvoze 80 procenata "evropskog" heroina. Godišnji "prihod", dobijen pranjem novca od ilegalne trgovine drogom i oružjem, preko mreže od 200 banaka i menjačnica, iznosi 1,5 milijardi dolara. Više se ni na pristrasnom Zapadu ne krije da 30-50 procenata novca koji se troši za naoružavanje terorističke tzv. OVK potiče od prodaje droga.

Pripreme koje vrši UNMIK za prihvat nasilno proteranih desetina hiljada albanskih kriminalaca iz zemalja zapadne Evrope (Švajcarska, Nemačka i dr.), predstavljaju nerazuman i apsolutno neprihvatljiv čin, kada se ima u vidu nepobitna činjenica da je Pokrajina već pretvorena u centar organizovanog kriminala u Evropi i u uslovima opšteg haosa, bezakonja i nebezbednosti građana Pokrajine, posebno Srba, Crnogoraca i drugog nealbanskog stanovništva. To će, svakako, biti dodatni podsticaj etničkom čišćenju Srba, Crnogoraca, Roma i drugih nealbanaca iz Pokrajine, kao i svih onih koji se ne budu pokoravali zahtevima kriminalaca i terorista.

4. Popis i lokalni izbori na Kosovu i Metohiji

Na osnovi rezolucije SB 1244 UNMIK nema ovlašćenja da vrši registraciju i izdaje lična dokumenta građanima SR Jugoslavije sa Kosova i Metohije. To pravo, u skladu sa suverenitetom i teritorijalnim integritetom SR Jugoslavije, imaju samo nadležni državni organi Republike Srbije i SR Jugoslavije, u skladu sa važećim zakonima.

UNMIK nije ovlašćen da sprovodi lokalne izbore u pokrajini, a naročito bez izričite saglasnosti i učešća nadležnih organa Republike Srbije i SR Jugoslavije, već samo da ih nadgleda.

Vlada SR Jugoslavije potvrđuje svoje opredeđenje za fer i demokratske izbore u Pokrajini. Međutim, ponovo upozorava da je takve izbore moguće organizovati tek pošto se obezbede odgovarajući uslovi i utvrdi struktura lokalne vlasti (suštinske autonomije) za koju se izbori vrše, što treba da bude rezultat sveobuhvatnog političkog procesa, uz aktivno i punopravno učešće zvaničnih organa i institucija Republike Srbije i SR Jugoslavije i predstavnika svih nacionalnih zajednica u Pokrajini.

U uslovima neprekinutog terora, finalizovanja etničkog čišćenja Srba i drugog nealbanskog stanovništva iz Pokrajine, nepostojanja uslova za povratak preko 350.000 prognanih i ilegalnog prisustva više stotina hiljada stranih državljana na Kosovu i Metohiji, evidentno je da ne postoje ni elementarni uslovi za sprovođenje popisa stanovništva u kontekstu pripreme za skore izbore. Ignorisanje navedenih činjenica i insistiranje OEBS i UNMIK na sprovođenju popisa u takvim okolnostima, predstavlja pokušaj primene politike svršenog čina, odnosno legalizovanja lokalnih paradržavnih institucija koje je formirala teroristička tzv. OVK nakon raspoređivanja KFOR-a i UNMIK-a na tlu Pokrajine, i time, ohrabrivanja dalje destabilizacije Pokrajine na liniji ispunjenja separatističkih ciljeva albanskih ekstremista.

Vlada SR Jugoslavije odlučno odbacuje svaki pokušaj zagovaranja skorih izbora u Pokrajini dok se za to ne steknu elementarni uslovi - čvrst mir i stabilnost na osnovi rezolucije SB 1244.

To, pre svega, podrazumeva slobodan i bezbedan povratak svih proteranih Srba i drugog nealbanskog stanovništva, proterivanje preko 200.000 nedržavljana SR Jugoslavije, koji su ilegalno ušli u Pokrajinu od dolaska KFOR i UNMIK, i usaglašavanje, zajedno sa Vladom SR Jugoslavije, osnovnih parametara političkog rešenja za Kosovo i Metohiju, u skladu sa rezolucijom SB 1244.

5. Parametri "suštinske autonomije" Pokrajine

Nelegalni su svi pokušaji da se parametri "suštinske autonomije" Pokrajine utvrđuju izvan ustavno-pravnih okvira SR Jugoslavije i Republike Srbije, a posebno bez aktivnog učešća njihovih nadležnih organa.

Vlada SR Jugoslavije se najodlučnije protivi svim pokušajima da se projektima o budućem statusu autonomije i samouprave, Pokrajina izdvoji iz dosadašnjeg ustavno-pravnog ustrojstva Republike Srbije i SR Jugoslavije, za šta nema uporišta u rezoluciji SB 1244, niti važećem ustavnom ustrojstvu SR Jugoslavije, koje je neprikosnoveno.

SR Jugoslavije neće prihvatiti, niti je na bilo koji način mogu obavezivati bilo kakvi akti nametanja rešenja za Pokrajinu spolja, bez obzira od koga ona dolazila. U skladu s tim, apsolutno je protiv toga da SB legalizuje bilo koji dokumenat sa parametrima budućeg statusa autonomije na Kosovu i Metohiji u čijem formulisanju nisu direktno učestvovali zvanični predstavnici Republike Srbije i SR Jugoslavije.

Demokratsko i fer rešenje pretpostavlja politički dogovor, uz puno i ravnopravno učešće predstavnika Republike Srbije i SR Jugoslavije i predstavnika svih nacionalnih zajednica u Pokrajini, kada se za to steknu odgovarajući preduslovi:

- osiguranje pune bezbednosti svih građana;

- bezbedan povratak svih izbeglih i raseljenih Srba i drugog nealbanskog stanovništva;

- razoružanje svih terorista i demontiranje borbene strukture terorističke tzv. OVK, odn. ukidanje nelegalnog Kosovskog zaštitnog korpusa;

- ukidanje svih nelagalnih odluka "privremenog administratora" i na njima uspostavljenih lokalnih paradržavnih i parapolitičkih tvorevina;

- obezbeđenje punog poštovanja i primene Ustava i zakona SRJ i R. Srbije;

- normalno funkcionisanje nadležnih državnih organa i institucija;

- obezbede uslovi za uspostavljanje demokratske, višepartijske strukture Pokrajine, i dr.

Vlada SR Jugoslavije podseća da je državna delegacija Republike Srbije tokom pregovora u Parizu, 15. marta 1999.g., potpisala sporazum sa predstavnicima svih nacionalnih zajednica na Kosovu i Metohiji o samoupravi Pokrajine. Time je nedvosmisleno potvrđeno njeno opredeljenje da se pitanje autonomije i samouprave u Pokrajini utvrdi isključivo političkim putem, na osnovama garantovanja pune ravnopravnosti svih građana i etničkih zajednica koje u Pokrajini žive. Sporazum su, međutim, odbili da potpišu jedino predstavnici albanskih političkih partija, kojima je separatizam osnovna politička platforma, a terorizam sredstvo za ostvarivanje tog cilja. Time su jasno stavili do znanja da njih interesuje samo puna "nezavisnost" Pokrajine od "Beograda", drugim rečima - samo projekat koji podrazumeva menjanje državnih granica SR Jugoslavije i Republike Srbije, što je direktno protivno Povelji UN, Helsinškim principima KEBS/OEBS i osnovnim odredbama i suštini rezolucije SB 1244 i pratećih dokumenata.

6. Povratak VJ i pripadnika MUP

Neopravdano je i apsolutno neprihvatljivo dalje nesprovođenje jasne odredbe Rezolucije i Vojno-tehničkog sporazuma (op.para 4, tačke 6 i 10 Aneksa 2 Rezolucije i para 4 Vojno-tehničkog sporazuma) o povratku pripadnika VJ i MUP, u Pokrajinu, posebno u uslovima totalne neefikasnosti KFOR i UNMIK da usposatave bezbednost za sve građane, red, mir i vladavinu prava u Pokrajini, i posebno, da garantuju punu ličnu i imovinsku bezbednost, neometan i bezbedan povratak svih prognanih Srba i drugog nealbanskog stanovništva. Ovakvim postavljanjem KFOR i UNMIK direktno povlađuju interesima albanskih terorista i separatista i ohrabruju ih da nastave sa svakodnevnim terorom protiv Srba i drugog nealbanskog stanovništva, u cilju dovršavanja etničkog čišćenja Pokrajine od Srba i drugog nealbanskog stanovništva.

Jugoslovenska Vlada insistira da se bez daljeg odlaganja i bilo kakvog uslovljavanja ova obaveza sprovede, u interesu svih građana Pokrajine i zaštite suvereniteta i teritorijalnog integriteta SR Jugoslavije i Republike Srbije.

7. Odgovornost Saveta Bezbednosti UN

Savet Bezbednosti UN, kao garant rezolucije 1244 (1999), snosi punu odgovornost zbog nesprovođenja i grubog kršenja njenih ključnih odredbi, prvenstveno onih kojima se potvrđuje suverenitet i teritorijalni integritet SR Jugoslavije na celini njene teritorije. Kontinuirano grubo kršenje odredbi Rezolucije i pratećih dokumenata od strane KFOR i UNMIK, koje vodi stalnom pogoršavanju situacije u Pokrajini, sa potencijalnim dalekosežnim štetnim posledicama po širi region, nije praćeno adekvatnim merama SB kojima bi se takav opasan razvoj osujetio. Time SB potvrđuje svoju nespremnost da odgovori svojim obavezama na osnovi Povelje, zbog čega je direktno odgovoran za dosadašnje štetne posledice koje su takvim njegovim postavljanjem prouzrokovane, ali i za sve što će uslediti ukoliko SB i dalje ostane pasivan.

Vlada SR Jugoslavije insistira da SB, u skladu sa svojim obavezama, preduzme hitne i neodložne mere u cilju striktnog sprovođenja Rezolucije i pratećih dokumenata i time osujeti dalje podrivanje suvereniteta i teritorijalnog integriteta SR Jugoslavije.

U skladu s primarnom odgovornošću SB za dosledno sprovođenje Rezolucije i pratećih dokumenata, Vlada SR Jugoslavije odlučno odbija nastojanja da se kompetencije SB u pogledu Rezolucije u bilo kom delu, prenesu na uske interesne grupe izvan SB, poput G-8, Kontakt grupe ili slično. Odluke ovakvih ad hoc tela, čiji mandat se utvrđuje izvan kompetencija i kontrole šire međunarodne zajednice, i posebno SB, apsolutno su neprihvatljive i ne mogu imati bilo kakvu obavezujuću snagu za Vladu SR Jugoslavije.

8. Poseta Misije Saveta bezbednosti UN

Posetom Misije Saveta bezbednosti UN SR Jugoslaviji i razgovorima koje je imala u južnoj srpskoj pokrajini Kosovo i Metohija (27.-29. aprila o.g.), najzad je realizovana inicijativa za koju se Vlada SRJ zalagala još od raspoređivanja na KiM međunarodnih snaga pod okriljem UN. Ova poseta Misije je značajna, jer predstavlja prvi pokušaj SB da se direktno i neposredno upozna sa dramatičnim stanjem na KiM. Vlada SRJ posebno pozdravlja činjenicu da su dva člana Misije, predstavnici Ruske Federacije i Kine, posetili Beograd, gde su bili primljeni kod predsednika SRJ Slobodana Miloševića i imali iscrpnu razmenu mišljenja sa saveznim ministrom za inostrane poslove Živadinom Jovanovićem i drugim zvaničnim predstavnicima jugoslovenske Vlade.

Misija SB je imala priliku da se detaljno upozna sa teškim i dramatičnim stanjem na KiM, kao i činjenicama koje potvrđuju flagrantno i sistematsko kršenje rezolucije SB 1244 i pratećih dokumenata. Vlada SRJ, međutim, sa žaljenjem zaključuje da je Izveštaj Misije, podnet SB 29. aprila (dok. S/2000/363) posebno u zaključcima, ne odražava činjenično stanje na KiM, a u jednom delu tendenciozno pokušava da prikrije neprihvatljivo ponašanje UNMIK i KFOR, a posebno B. Kušnera.

Vlada SRJ ocenjuje krajnje opasnim što se nigde ne afirmiše nepovredivost suvereniteta i teritorijalnog integriteta SRJ, kao jednog od najvažnijih elemenata rezolucije SB 1244 i bitnog preduslova za postizanje političkog rešenja za KiM.

Takođe se zamagljuje da je glavni uzročnik svega na KiM, nerazoružana teroristička "OVK" koja je činila najteže zločine pre i za vreme agresije NATO, kao i nakon toga, u prisustvu najmanje 50.000 vojnika i policajaca međunarodnih snaga. U Izveštaju nema elementarnih podataka o razmerama zločina i težini situacije na KiM. Neuspeh Misije KFOR i UNMIK da očuvaju multietnički, multikonfesionalni i multikulturni karakter KiM je evidentan. Zbog toga je potpuno neosnovana i neprimerena konstatacija o navodno ostvarenom značajnom napretku u sprovođenju Rezolucije i upućivanje pohvala i podrške šefu UNMIK-a B. Kušneru.

Takođe se ne mogu prihvatiti stavovi kojima se uslovljava povratak proteranog srpskog i drugog nealbanskog stanovništva jer je očigledno reč o sprovođenju politike duplih standarda, kojom se želi nasilno izmeniti struktura stanovništva na KiM. Istom cilju služi i namera da se sprovede registracija stanovništva i na jesen organizuju lokalni izbori, iako za to ne postoje ni elementarni uslovi.

Vlada SRJ se odlučno suprotstavlja svim pokušajima da se, pod izgovorom brige za nestala lica, menja ili anulira rezolucija SB 1244, i zalaže se da se ovo značajno humanitarno pitanje hitno rešava u okviru postojećih međunarodnih foruma koji su za to nadležni. Vlada ocenjuje da je reč o pokušaju da se skrene pažnja sa suštine problema na KiM - stalnog, namernog i sistematskog kršenja rezolucije SB 1244 i pratećih dokumenata.

Vlada ocenjuje da je Izveštaj Misije SB, uprkos svim nedostacima, potvrdio stalna upozorenja SRJ da UNMIK i KFOR ni posle deset meseci od usvajanja rez. 1244 nisu ispunili nijednu od obaveza, koje im je poverio SB, za razliku od SRJ i Republike Srbije koje su ih dosledno sprovele.

Vlada SRJ očekuje da će Izveštaj Misije poslužiti kao osnova i podsticaj za energičnije i aktivnije postavljanje SB u vezi sa doslednim sprovođenjem rezolucije SB 1244 i pratećih dokumenata, u čemu, kao i do sada može da računa na punu podršku i saradnju SRJ.

III OCENE AKTUELNOG RAZVOJA SITUACIJE NA KOSOVU I METOHIJI

1. Ukupni učinak KFOR i UNMIK

Rezultati jedanaestomesečnog međunarodnog bezbednosnog (KFOR) i civilnog (UNMIK) prisustva u južnoj srpskoj pokrajini su poražavajući. Krajnje zabrinjavajuću situaciju karakteriše opšta kriminalizacija, haos i bezakonje, masovni teror, genocid i etničko čišćenje srpskog i drugog nealbanskog stanovništva, razaranje njihove privatne imovine, pljačka i uzurpacija državne i imovine privatnih firmi, koje sprovode naoružani albanski ekstremisti, posebno pripadnici terorističke tzv. OVK.

- Multietničko Kosovo i Metohija - hipokrizija KFOR-a i UNMIK-a: Razvoj u Pokrajini zahvaljujući nesprovođenju rezolucije SB 1244 i njenom grubom kršenju od strane KFOR i UNMIK, razotkriva u potpunosti da je verbalno zalaganje KFOR i UNMIK za očuvanje multietničke strukture Pokrajine, samo farsa. Potpuni fijasko međunarodne misije pod okriljem UN predstavlja snažan udarac ugledu i kredibilitetu Svetske organizacije. Posebno je nedopustivo da KFOR i UNMIK, u situaciji kada ne čine ništa da obezbede povratak preko 350.000 prognanih Srba i drugog nealbanskog stanovništva, svoje opredeljenje za navodnu multietničnost nastoje silom da sprovedu jedino u preostalim srpskim enklavama, što je jasna poruka Srbima da ni tu nisu poželjni.

- Etničko čišćenje najvećeg dela Pokrajine od Srba i Crnogoraca je već okončano. Koncentrisanje udara albanskih terorista, ali i nerazumni potezi KFOR i UNMIK prema preostalim malobrojnim srpskim enklavama, pre svega Kosovskoj Mitrovici, kao najvećoj od njih, potvrđuje direktnu spregu albanskih terorista i međunarodnih snaga na KIM u procesu etničkog čišćenja Pokrajine od nealbanskog življa, pre svega Srba.

Prozirno je i cinično insistiranje KFOR i UNMIK na uspostavljanju multietničkih zajednica, i posebno tzv. bezbednosnih zona, upravo u preostalim srpskim enklavama, dok istovremeno niko i ne pominje, na primer Prištinu, u kojoj je pre dolaska KFOR i UNMIK živelo oko 40.000 Srba i Crnogoraca, dok ih je sada ostalo jedva oko 100. Posebno je upečatljiv podatak da od ranijih 25.000 srpske dece i studenata, koji su pohađali školu u Prištini, sada ih ima samo 35, i pohađaju školu izvan Prištine (Laplje selo).

Istovremeno, nema ni pomena o ponovnom uspostavljanju multietničke strukture u Prizrenu, Peći, Orahovcu, Đakovici, Glogovcu i mnogim drugim kosmetskim gradovima, mestima i područjima, kao što je Kosovsko Pomoravlje, koja su potpuno očišćena od Srba i Crnogoraca. čak šta više, najodgovorniji predstavnik Svetske organizacije, Gensek K. Anan, u svom poslednjem izveštaju SB-u (S/2000/ 177, od 3. marta o.g.) samo konstatuje da nema uslova za povratak prognanih Srba i drugog nealbanskog stanovništva, ali čak ni ne nagoveštava da će preduzeti mere da se takvi uslovi stvore, na šta decidirano obavezuje rezolucija SB 1244.

Najnovije "igre" KFOR i UNMIK oko Kosovske Mitrovice samo su nova potvrda proverene politike demonizacije Srba radi opravdavanja stvarnih ciljeva - okončanja etničkog čišćenja Pokrajine od Srba i prikrivanja činjenice da pripadnici terorističke tzv. OVK nisu demilitarizovani, niti razoružani. Napisi u francuskoj štampi poslednjih nedelja u potpunosti razotkrivaju perfidnu taktiku B. Kušnera i onih koji iza njega stoje, sračunatu na to da se po svaku cenu podgreva i održava veštački stvorena slika o Srbima kao dežurnim krivcima. Time B. Kušner nastoji da prikrije da direktno radi u interesu separatističkog pokreta H. Tačija i A. čekua, a na štetu vitalnih itneresa Srba i drugog nealbanskog stanovništva, Republike Srbije i SR Jugoslavije.

- Nesprovođenje i grubo kršenje osnovnih odredbi rezolucije SB 1244 (1999) i pratećih dokumenata od strane KFOR i UNMIK, neposredni su uzrok dramatične bezbednosne i opšte situacije u Pokrajini, pre svega nastavljanja albanskog terorizma, nasilja i etničkog čišćenja Srba i drugog nealbanskog stanovništva i masovne kriminalizacije i bezakonja u Pokrajini. Time su KFOR i UNMIK postali saučesnici u najtežim zločinima protiv Srba i drugog nealbanskog stanovništva i snose najveću odgovornost za nepostojanje elementarne bezbednosti Srba i nealbanskog stanovništva u Pokrajini.

I dalje se, međutim, primenjuje oprobana taktika obmanjivanja svetske javnosti i skretanja pažnje sa totalnog fijaska međunarodne misije pod okriljem UN, a krivci po svaku cenu traže u malobrojnim preostalim Srbima. To ne samo da je svojevrstan cinizam, već i dokaz direktne zaštite albanskih terorista i separatista, organizovanog međunarodnog kriminala i nastavljanja nove forme agresije protiv SR Jugoslavije kroz savezništvo NATO i terorističke tzv. OVK. Takva aktivnost je jasno usmerena na širenje destabilizacije na čitavo područje jugoistoka Evrope i pretvaranje Kosova i Metohije u centar dugoročne destabilizacije Evrope, a čitavog regiona u centar za koncentraciju i širenje međunarodnog terorizma širom Evrope, u cilju ometanja integracionih procesa.

Stalno pogoršavanje ukupne situacije u Pokrajini na liniji je nastojanja za veštačkim izazivanjem produžene destabilizacije u regionu, koja bi trebalo da opravda ostanak NATO i rehabilituje njegov prestiž i autoritet, koji su ozbiljno ugroženi nelegalnom agresijom protiv SR Jugoslavije. Otuda se i dalje manipuliše krajnje tendencioznim tvrdnjama zvaničnika KFOR i UNMIK o navodnom uspehu međunarodne misije u Pokrajini, o čemu se govori i u poslednjem izveštaju Genseka Savetu bezbednosti.

Tvrdnje o navodnom uspehu međunarodne misije su apsolutno neprihvatljive jer nemaju uporište u stvarnoj situaciji u Pokrajini i neminovno vode zaključku da se one zasnivaju na oceni nekih drugih ciljeva, različitih od onih utvrđenih rezolucijom SB 1244 i pratećim dokumentima. Isto tako, neprihvatljivi su i maliciozni pokazatelji KFOR i UNMIK o smanjenju zločina u Pokrajini, jer oni su posledica samo kontinuiranog smanjenja ukupnog broja Srba i ostalog nealbanskog stanovništva koji su žrtve albanskih terorista.

Otvorena saradnja KFOR i UNMIK sa separatističko-terorističkim pokretom u ugrožavanju suvereniteta i teritorijalnog integriteta suverene države-članice UN, bez presedana je u istoriji misija UN, čime su ugled i autoritet UN ozbiljno uzdrmani. Posebno diskreditujuće za ugled Svetske organizacije je ponašanje njenog emisara, B. Kušnera, o čemu svedoče i otvorene kritike u Francuskoj (napisi u "Le Point"-u, "Okovanom patku" i drugim medijima).

2. Striktna primena rezolucije SB 1244 i pratećih dokumenata - imperativ normalizovanja situacije na Kosovu i Metohiji

Svi pokazatelji nedvosmisleno potvrđuju da se razvoj u Pokrajini i dalje kreće putanjom pogoršavanja ukupne situacije, njenog još opasnijeg usložnjavanja i pojačane pretnje ukupnoj stabilnosti regiona.

Grubim kršenjem odredbi Rezolucije i svojim ukupnim ponašanjem, KFOR i UNMIK nedvosmisleno su potvrdili da dosadašnje prisustvo međunarodnih snaga pod okriljem UN na Kosovu i Metohiji predstavlja potpuni fijasko. Primarnu odgovornost za tragične posledice koje su time prouzrokovane, snosi SB UN, koji nije preduzeo odgovarajuće i energične mere, na šta je po Rezoluciji bio obavezan, da bi obezbedio striktno sprovođenje odredbi Rezolucije i pratećih dokumenata.

Očigledno da dalji opstanak misije tzv. međunarodne zajednice u Pokrajini nema više opravdanja, jer ona nije bila u stanju ili nije želela da sprovede mandat koji joj je određen rezolucijom SB 1244. Stoga je neophodno je da se ova sramna misija što pre okonča i nadležnim organima SR Jugoslavije i Republike Srbije prepusti da u Pokrajini:

- uspostave red i mir, vladavinu prava i primenu zakona;

- punu ličnu i imovinsku zaštitu svih svojih građana, bez obzira na etničko ili versko poreklo,

- obezbede normalno funkcionisanje svih privrednih subjekata i lokalnih organa uprave i

- stvore sve neophodne pretpostavke za otpočinjanje političkog dijaloga između predstavnika države i etničkih zajednica na Kosovu i Metohiji o parametrima autonomije i samouprave u Pokrajini, u okviru ustavno-pravnog sistema Republike Srbije i SR Jugoslavije.

Striktno sprovođenje Rezolucije i pratećih dokumenata osnovni je preduslov za normalizovanje ukupne situacije u Pokrajini i obaveza svih da to bezuslovno ispoštuju.

IV ZAHTEVI VLADE SR JUGOSLAVIJE

Polazeći od svojih suverenih prava, garantovanih rezolucijom SB 1244 (1999), dokumentom černomirdin-Ahtisari i Vojno-tehničkim sporazumom, Vlada SR Jugoslavije ponovo najodlučnije zahteva:

- da SB UN hitnim i energičnim merama obezbedi striktno poštovanje svih odredbi Rezolucije i pratećih dokumenata, pre svega, onih kojima se garantuje suverenitet i teritorijalni integritet SR Jugoslavije na celini njene teritorije.

U skladu s tim, jugoslovenska Vlada posebno insistira:

- da UNMIK i KFOR bezuslovno i bez odlaganja striktno sprovode svoj mandat, koji je jasno utvrđen Rezolucijom i pratećim dokumentima;

- da KFOR i UNMIK striktno poštuju suverenitet i teritorijalni integritet SR Jugoslavije i Republike Srbije i odmah obustave sve radnje i postupke kojima se oni krše i situaciju u Pokrajini vrate u pređašnje stanje.

To, pre svega, podrazumeva:

- obezbeđenje pune normalizacije funkcionisanja jedinstvenog carinskog i graničnog režima uz neodložno vraćanje jugoslovenskih graničnih organa, carine i pasoške kontrole na državnu granicu SR Jugoslavije prema Albaniji i Makedoniji;

- normalizovanje javnih službi (PTT, Elektrodistribucija, železnice, bankarski sistem) u skladu sa zakonima Republike Srbije i SR Jugoslavije i principima tržišne ekonomije, a u cilju obnavljanja veštački pokidanih veza Pokrajine sa Republikom Srbijom i SR Jugoslavijom;

- da se odmah ukinu sve uredbe i druge odluke UNMIK i KFOR kojima se krši teritorijalni integritet i suverenitet SR Jugoslavije i Republike Srbije i osigura poštovanje važećih zakona SR Jugoslavije i Republike Srbije na celini njihove teritorije; u tom kontekstu, najodlučnije se protivi uzurpiranju ovlašćenja specijalnog predstavnika B. Kušnera u vezi sa sprovođenjem registracije i lokalnih izbora u Pokrajini i planiranom procedurom za utvrđivanje parametara "suštinske autonomije", bez direktnog učešća nadležnih organa SR Jugoslavije i Republike Srbije i u skladu sa važećim jugoslovenskim zakonodavstvom;

- da se energičnim merama prekine teror, zastrašivanje i maltretiranje Srba, Roma, muslimana, Goranaca, Turaka i pripadnika drugih nealbanskih etničkih zajednica, kao i zloupotreba sile koja ima za posledicu kršenje njihovih osnovnih ljudskih prava i efikasno spreči dalje etničko čišćenje Pokrajine od nealbanskog stanovništva;

- da se sva uzurpirana i nasilno okupirana državna, javna i društvena svojina, pre svega, PTT, Elektrodistribucija, železnica, banke, rudnici, fabrike i preduzeća, kao i privatna imovina građana Pokrajine, vrati legalnim vlasnicima;

- da se hitno osigura bezbednosno okruženje za sve građane, njihovu punu ličnu i imovinsku sigurnost;

- da se bez odlaganja pristupi sprovođenju slobodnog i bezbednog povratka u Pokrajinu preko 350.000 Srba, Crnogoraca, Muslimana, Roma, Goranaca, Turaka, Egipćana i drugih građana prognanih u kampanji etničkog čišćenja nakon dolaska UNMIK i KFOR u Pokrajinu;

- da se odmah protera više stotina hiljada državljana Albanije koji su ilegalno ušli u Pokrajinu, preko nezaštićene državne granice SR Jugoslavije;

- da se bez daljih manipulacija i odlaganja rasformira borbena struktura terorističke tzv. OVK i razoružaju svi njeni pripadnici, kao i druge albanske naoružane bande, uništi celokupno njihovo naoružanje koje predstavlja glavni uzrok opšte nebezbednosti u Pokrajini i sredstvo opšte kriminalizacije Pokrajine, i posebno, da se poništi dokumenat "o transformaciji" tzv. OVK;

- da se omogući hitan i nesmetan povratak pripadnika VJ i MUP u Pokrajinu u skladu sa VTS, a u interesu normalizovanja opšte bezbednosti i sprečavanja daljeg masovnog proterivanja preostalih Srba i drugog nealbanskog stanovništva iz Pokrajine;

- da se obezbedi puna sloboda kretanja na čitavoj teritoriji Pokrajine i uklone sva postojeća geta, koncentracioni logori, blokade gradova i mesta, kao što su Kosovska Mitrovica, Orahovac, Gnjilane i drugi, u kojima pretežno žive preostali Srbi;

- da se obezbedi neometana dostava humanitarne pomoći, posebno za Srbe u okruženju, kao najugroženiju kategoriju stanovništva u Pokrajini;

- da se obezbedi normalno funkcionisanje obrazovanja, poštovanje autonomije univerziteta i drugih obrazovnih, kulturnih institucija i medija, posebno na srpskom jeziku i tamo gde pretežno živi srpsko stanovništvo (Kosovska Mitrovica i dr.);

- da se osigura puna i stalna zaštita spomenika srpske kulturne baštine, srednjevekovnih manastira, crkava i grobalja i preduzmu mere za njihovo obnavljanje;

- da se bez odlaganja pozovu na odgovornost i primereno kazne vođe terorističke tzv. OVK, pre svega H. Tači i A. čeku i svi drugi vinovnici teških zločina genocida, etničkog čišćenja, terorističkih akata protiv nealbanskog stanovništva, njihove privatne, kao i državne i javne imovine, kulturno-istorijskih spomenika, obrazovnih, medicinskih, privrednih i drugih institucija i objekata;

- da se što pre uspostavi Zajednički komitet za koordinaciju između Vlade SR Jugoslavije i UN (UNMIK) i bez daljeg odlaganja zaključi sveobuhvatan sporazum između SR Jugoslavije i UN o regulisanju statusa međunarodnog prisustva pod okriljem UN na Kosovu i Metohiji i drugih relevantnih pitanja.

Beograd, 8. maj 2000. godine

Pregled terorističkih napada i drugih zločina na Kosmetu - ANEKS

Uz najnoviji Memorandum o sprovođenju Rezolucije Saveta bezbednosti UN 1244, kojim je ukazano na neophodnost striktnog i doslednog poštovanja Rezolucije, vlada SR Jugoslavije dostavila je predsedniku Saveta bezbednosti i generalnom sekretaru UN, u vidu aneksa, i poseban pregled terorističkih napada i drugih zlodela u pokrajini od dolaska međunarodne misije.

Tekst Pregleda u celini glasi :

Pregled terorističkih i drugih zlodela i pojedinih vidova kršenja rezolucije SB 1244 (1999) u Pokrajini Kosovo i Metohija od dolaska KFOR i UNMIK, u periodu od 10 juna 1999. godine do 7. maja 2000. godine.

1) Broj izvršenih terorističkih napada: 4792

4511 na Srbe i Crnogorce, 109 na Albance i 172 na pripadnike Roma, Muslimana, Goranaca, Turaka i drugih nacionalnosti.

2) Broj ubijenih lica: 1010

888 Srba i Crnogoraca, 75 Albanci i 47 pripadnici ostalih nacionalnosti na KiM.

3) Broj kidnapovanih i nestalih lica: 936

860 Srbi i Crnogorci, 42 Albanci i 34 pripadnici ostalih nacionalnosti.

Nepoznata je sudbina 786, ubijeno je 95 kidnapovanih, 7 pobeglo i 48 pušteno na slobodu

4) Broj ranjenih lica: 924

Srba i Crnogoraca 867, Albanaca 20 i pripadnika ostalih nacionalnosti 37

5) Etničko čišćenje: - U kampanji etničkog čišćenja nakon raspoređivanja KFOR i UNMIK, sa Kosova i Metohije je proterano dve trećine nealbanskog stanovništva tj. preko 350 000 Srba, Crnogoraca, Roma, Muslimana, Goranaca, Turaka i drugog nealbanskog stanovništva, od čega 270 000 Srba.

Etnički su gotovo potpuno očišćeni od Srba, Roma, Muslimana, Goranaca, Turaka i drugog ne-albanskog stanovništva gradovi i naselja:

- Priština - iz najvećih naselja: Ulpijana, Sunčani breg, Dardanija. Univerzitetsko naselje, proterano je svo srpsko stanovništvo.

Od 40 000 Srba koliko ih je živelo u Prištini pre dolaska KFOR i UNMIK, 25 000 su bili đaci i studenti. Danas u Prištini živi 35 đaka Srba koji pohađaju školu u Lapljem selu;

- Prizren (ostalo svega 100 srpskih porodica)

- Gnjilane gde je situacija tokom marta i aprila alarmantna (samo u ovom periodu je prodato 350 kuća Srba). Broj preostalih Srba je prepolovljen i sada ih je oko 1500. KFOR i UNMIK im savetuju da ne izlaze iz kuća.

- Đakovica, Peć, Podujevo, Glogovac, šire područje Kosovske Mitrovice (Vučitrn, Srbica), Lipljan, Kosovo Polje, gde je proterano 80 posto srpskog stanovništva tj. 7000 Srba i 4000 dr. nealbanaca (pale se kuće, vrše pljačke, oduzima imovina vlasnicima lokala i radnji, a albanski teroristi uz prisustvo pripadnika KFOR maltretiraju i fizički zlostavljaju Srbe koji su odbili da prodaju svoje kuće i isele se sa KiM)

- celo područje opština Istok i Klina sa selima : Džakovo, Osojane, Tučepom, Koš, Žač, Belica, Krnjine, Matičane, Kačanik, Štimlje, Kmetovačka Vrbica i dr, u kojima je do temelja spaljeno 3440 srpskih kuća;

- područje Uroševca, Slivovo, Nedakovac, Nevoljane, Vrpica, Lještar, Žegra (opština Gnjilane), Žitnje, Požaranje, Grmovo, Drobeš, u selu Talinovac su početkom aprila zapaljene poslednje dve iseljene srpske kuće;

- područje Vitine (Kabaš, Binač i dr.), Kosovske Kamenice (Bratilovce, Firićeja i dr.) i Kosovskog Pomoravlja, kao i sela Topličane, Rujice, Magure, Slovinja, Staro Gracko, Klobukar - opština Novo Brdo (zapaljene su sve srpske kuće i proterano svo srpsko stanovništvo).

Pripadnici terorističke "OVK" vrše posebno snažan pritisak na područje Gore, u kome žive autohtona etnička grupa - Goranci, kojima se u školama i svakodnevnom životu zabranjuje upotreba maternjeg srpskog jezika, sa ciljem da se ova etnička grupa lažno predstavi kao da su pripadnici albanske nacionalnosti.

Na području opštine Istok, naročito je intenziviran progon pripadnika muslimanske etničke zajednice koji su lojalni građani SRJ.

Na području Prizrena i Đakovice oko 65 000 kosovskih Albanaca - katolika, živi u teškim uslovima i pod velikim pritiskom albanskih trorista koji ih optužuju za "saučesništvo sa Srbima".

Albanski separatisti nastavljaju sa smišljenom akcijom protiv povratka Srba na KiM. Sinhronizovano ruše do temelja srpske kuće. Drastičan primer desio se 15. aprila kada su buldožerima i bagerima sravnili preko 250 srpskih kuća u selu Bijelo Polje, koje su prethodno opljačkali. Prostor ovog sela su pretvorili u deponiju smeća. Buldožerima su sravnjene i srpske kuće u selu Brežanik i u selu Osojane. U opštini Vitina, 14 srpskih sela više ne postoji jer su sve kuće sravnjene. Albanski teroristi su krajem aprila, najavili da će sprovesti slične organizovane akcije paljenja i uništavanja srpskih kuća, prvenstveno u selima kod Istoka i Novog Brda.

6) Najnoviji teški zločini:

granatiranje srpskog sela Goraždevac (10.03., 25.03., 22.04.);

ubistvo Gaši Šećerija u njegovoj kući u selu Rogovo-opština Đakovica i maloletnog Roma, čiji identitet nije poznat - ovo ubistvo su izvršili pripadnici tzv. Kosovskog zaštitnog korpusa, Bajram Gaši i Šalja Halim (30.03.); bombaški napad na stan Hrvata Milić Franje u Obiliću (3.04); svirepo ubistvo 87 -mogodisnjeg čeha Metodija Haljausku-a u Prištini, pucanjem u potiljak, samo zato što nije Albanac (3.04.); minobacački napad u selu Cernice na grupu Srba koja je na improvizovanom igralištu igrala fudbal, kada su povređena dva lica (5.04.); napad osmorice terorista na Petronijević Stojana u dvorištu porodične kuće u selu Babin Most-opština Obilić (5.04.); ubistvo Dobrivoja Jovanovića u Gnjilanu (9.04.); miniranje pravoslavne crkve Presvetle bogorodice u Zočištu-ovo je treći put kako je minirana (18.04.); minobacački napad na zgradu u kojoj žive Srbi i Turci u centru Prištine, kada su ranjene dve osobe (18.04.); ubistvo Srđana Markovića iz sela Badovac, koga su teroristi ubili kada je svojim automobilom pošao u posetu prijateljima (21.04.); ubistvo Stojanke Stojanović (65) u Gnjilanu, sredinom aprila, čije telo je pronađeno 26.04.; teroristički napad na autobus u Kosovskoj Mitrovici, koji je prevozio Srbe na molitvu u pravoslavnoj crkvi (28.04.); vandalsko skrnavljenje srpskih grobalja i rušenje nadgrobnih spomenika u selu Glavotina-opstina Vučitrn (26.04.), selu Ajvalija (28.04.), selu Klobukar -opstina Novo Brdo (30.04.); miniranje pravoslavne crkve Sveti nikola iz 16 veka, u selu Grnčar-opština Vitina (28.04.); brutalno ubistvo Milorada Perića (50) iz sela Pasjane, dok je raido na svojoj njivi (29.04.); teroristickci, bombaski napad na grupu dece i građana u selu Crkvena Vodica-opština Obilić, kada je povređeno više dečaka i devojcica (2.05.); bombaški napad na kuću Romkinje Hadžije Aguši (74), koja je od zadobijenih povreda umrla (29.04.); ubistvo Živka Stolića (67) u Kosovskoj Vitini, koga su teroristi zverski mučili, a potom ubili (6.05); napad na srpsku porodicu Kojić, u Kosovskoj Vitini, u dvorištu njihove kuće, kada su ranjene dve odrasle osobe i dvoje dece.

7) Novi vidovi terora protiv Srba i drugog nealbanskog stanovništva:

u bezbednosnim intervencijama pripadnika KFOR-a u odnosu na srpsko i drugo nealbansko stanovništvo, sve je prisutnije demonstriranje sile, maltretiranje, fizičko nasilje, kao i oštećenja imovina Srba. Drastični primeri su se dogodili u Kosovskoj Mitrovici (20.-25. 02), kao i selima Mogila (25 i 26. 02), kada je pretres sprskih kuća vršen uz primenu najbrutalnijih vidova fizičkog nasilja, Draganovac (opština Gnjilane) i Mioliče (opština Leposavić), Mali Zvečan (27.02.), Gornje Kusce (1.03.) i srpskim selima Rudare i Grabovac (1.03.). U ovim pretresima su, pored pripadnika KFOR-a, učestvovali i teroristi tzv. "OVK" obučeni u uniforme međunarodnih bezbednosnih snaga, što govori o koordiniranom delovanju KFOR i albanskih terorista. Tokom aprila nasilje nad Srbima u tzv. bezbednosnim intervencijama KFOR poprimilo je dramatične razmere. Drastični primeri su se dogodili 2. aprila u selu Dobrotin, 4. aprila u selu Sevce, kao i u selima Lepina i Jažine, kada su pripadnici KFOR, na Srbe koji su se okupili da izraze nezadovoljstvo zbog svog teškog položaja, pustili pse, što je dovelo do teških povreda kod velikog broja ljudi. U brutalnoj intervenciji KFOR protiv srpskih demonstranata u Gračanici 7. aprila, povređeno je više lica.

8) Najnoviji teroristički napadi na konvoje Srba:

napad na konvoj Srba za Štrpce, kod sela Radivojce (22. i 29.02), napad na konvoj Srba za Koretište u selu Dobrčane (28.02.), napad na autobus koji je prevozio srpsku decu koja su se vraćala iz škole, na putu Gornje Kusce-Koretište (29.02.), poručnik KFOR Piter Ramstel (područje Kosovske Mitrovice), zabranio je bezbednosnu pratnju KFOR za autobuse kojima se prevoze srpska deca i bolesnici u Gračanicu (1.03.), napadi na srpske konvoje u selu Koretin (6. i 20.03.), napadi na srpske konvoje u Gnjilanu (7. i 10. i 31. 03), napad na srpski konvoj u selu Dobrovce (27.03.), napad na srpski konvoj na putu Bujanovac-Gračanica (11.04.), napad na konvoj iz Štrpca u selu Požaranje-opština Vitina (18.04).

KFOR ne sprečava ove terorističke napade. Takođe, nije spreman da izvrši obezbeđenje konvoja na relaciji Merdare-Kosovo Polje, što je uz svakodnevno nasilje nad Srbima, dodatni pritisak za njihovo iseljavanje iz Kosova Polja.

9) Broj arbitrarno uhapšenih lica od strane KFOR-a i UNMIK-a: 200

Srbi pritvoreni nalaze se u zatvorima u Prištini, Prizrenu, Sojevu kod Uroševca, Kosovskoj Mitrovici, Gnjilanu, Lipljanu i Klokot Banji. Zatvoreni su bez obrazloženja ili pismene tužbe, isključivo na osnovu potkazivanja pojedinih Albanaca, najčešće pripadnika terorističke tzv. "OVK". U zatvoru u Kosovskoj Mitrovici već deset meseci se nalazi 43 Srba koje su KFOR i UNMIK neosnovano i arbitrarno uhapsili . U tom vremenskom periodu nisu preduzete nikakve istražne radnje, niti suđenje. 10. aprila je 37 pritvorenih Srba i 5 Roma stupilo u štrajk glađu. Neposredni povod je puštanje na slobodu Đeljalji Ademija, Albanca, protiv koga je vođena istraga zbog napada ručnim bombama, kada je povređeno 22 Srba i 14 francuskih vojnika KFOR. Komisija eksperata Medicinskog fakulteta u Prištini, prilikom poslednjeg zdravstvenog pregleda štrajkača (6.05.) je konstatovala da se njihovo zdravstveno stanje rapidno pogoršava, a da je jedanaest pacijenata u kritičnom stanju. 7. maja u Gradsku bolnicu je prebačen Arsenije Vitošević, hronični srčani bolesnik. Zbog iscrpljenosti, visokog krvnog pritiska i srčanih tegoba, nalazi se na odeljenju intenzivne nege. Priključen je na infuziju i nalazi se u teškoj duševnoj krizi (teroristi. "OVK" su mu pre dve godine kidnapovali sina o kome ništa ne zna). Komisija lekara je predložila da se još 10 pritvorenika prebaci u bolnicu zbog iscpljenosti i dramatične zdravstvene situacije u kojj se nalaze. Zaključila je da nadležni sudski i policijski organi UNMIK, moraju da učine sve da se boravak pritvorenih u zatvoru što pre okonča, kako bi im se zdravstveno stanje poboljšalo i stabilizovalo.

10) zatvori i radni logori u kojima tzv. "OVK" drži otete Srbe:

Otete Srbe-civile, tzv. OVK drži u radnim logorima koji se nalaze u selu Matičane, zatim, u širem reonu Prizrena (u naselju Ortokal, u objektu na putu prema Đakovici) i u Drenici. U logorima albanski teroristi drže 472 kidnapovana Srbina.

Zatvori tzv. OVK u kojima se drže Srbi, Crnogorci i drugi građani koji ne podržavaju albanske teroriste nalaze se na odručju sela Brod-opština Dragaš, putnom pravcu Đakovica prema selu Junik-opstina Dečani, u kosovskomitrovačkom okrugu, u selima Glođane, Izbica i Strovce; U Uroševcu u prostorijama ŽTP Uroševac.

11) Situacija u Kosovskoj Mitrovici:

Od dolaska KFOR i UNMIK na Kosovo i Metohiju, posebno tešku bezbednosnu situaicju u Kosovskoj Mitrovici i okolini, karakteriše sledeće:

- opljačkano i uništeno 2365 kuća Srba, Crnogoraca i drugog nealbanskog stanovništva ( u Kosovskoj Mitrovici 1200, Vučitrnu 1060, i Srbici 105);

- iz stanova je proterano 700 srpskih porodica (iz južnog dela Kosovske Mitrovice 500, Vučitrna 150 i Srbice 50);

- opljačkana je i uništena imovina sledećih preduzeća:

1. U Kosovskoj Mitrovici : DP "Kosovo-sirovina", DP "Betonjerka", "Luks", "AMD", "Kosmet-prevoz", "Trans-Kosovo", Duvanska, Minel, Zemljoradnička zadruga, Hortikultura, Mitrovčanka, DES, stovarište "Ibar-Rožaje", JKP "Vodovod", štamparija "Progres", JP "Elektro-Kosovo", PTT i veći broj lokala i kafića, vlasništvo nealbanskog stanovništva.

2. U Vučitrnu: DP "Sartid", "Vučitrn-prevoz", DP "Ratar", Zemljoradnička zadruga, fabrika boja i lakova "Ekstra", GP "Kosovo", JKP "Sitnica", PP "čičavica", Tržiste rada, Dom kulture, SO Vučitrn, Fond za Građevinsko zemljište, robna kuća, zgrada SPP, Jugobanka, osnovne i srednje škole, Jugopetrol, Beopetrol, JP "Elektro-Kosovo", PTT.

3. U Srbici: fabrika lovačke municije, fabrika plastike, DP "Budućnost", Zemljoradnička zadruga, JKP, DP "Dijamant-produkt", Dom kulture, SIZ, DP "Žitopromet" sa silosima.

12. Najnovija ubistva i teror nad Albancima lojalnim SRJ:

Teroristička tzv. OVK je intenzivirala likvidacije Albanaca, koji je ne podržavaju, naročito na područjima Prišitne, Podujeva i Peći. Drastični primeri su: ubistvo Hejdi Sejdijua, člana Pokrajinskog odbora SPS, u Uroševcu, u prisustvu supruge i troje dece (10.02); ubistvo Januzi Danuša u Vitini (10.02).); masakriranje Tahiri Bekima, koga su teroristi tzv. "OVK" oteli i potom ubili (delovi njegovog unakaženog leša su pronađeni 24.02.).

Teroristi "OVK" su u selu Odanovce-opština Kosovska Kamenica zapalili kuću Selima Brošija (20.03.), bivšeg načelnika pokrajinskog MUP-a. Tragaju za Redžepi Sinanom, bivšim radnikom pokrajinskog MUP-a i upućuju svakodnevne pretnje Sadiku Hajrulahu iz Vitine, Ramadanu Sermadžiju, radniku MUP-a Gnjilane, Miniru Krasnićiju iz Kosovske Kamenice i ostalim nekadašnjim i sadašnjim pripadnicima pokrajinskog MUP-a Gnjilane, pripadnicima albanske nacionalnosti. Sredinom marta u selu Zjum troristi "OVK", oteli su Albance-katolike Kajtazi Noa i Nua, optužujući ih da su lojalni građani SRJ. Od porodice su zatražili otkup od 40 000 DM, izvršili pretres njihove kuće, oduzeli niz stvari i pretukli ukućane.

Teroristička tzv. "OVK" u svoje zatvore (na području sela Brod-opština Dragaš) pored Srba, privodi i Albance lojalne građane SRJ.

13) Uništavanje crkava, manastira i spomenika kulture:

Zapaljeno je, srušeno ili teško oštećeno 86 manastira, crkava i drugih spomenika kulture, među kojima su : crkva Vavedenja bogorodice u Dolcu, manastir Sveti Marko u Koriši iz 1467, manastir Svetog vrača Kosme i Damjana u Zočištu iz 14 veka, crkva u Kijevu iz 14 veka, manastir Sveto Trojstvo iz 14 veka u blizini Mušutišta, manastir Devič sagrađen 1440. godine, crkva Svete paraskeve u Dreniku iz 16. veka, crkva Svetog Dimitrija kod Peći, pravoslavne crkve u Grmovu kod Vitine, crkva Svetog Ilije u Žegri kod Gnjilana, crkva Majke gospodnje u Mušutištu iz 1315. godine, crkva Svetog proroka Ilije u Bistražinu, crkva Svetih apostola Petra i Pavla u Suvoj Reci, manastir Svetog Uroša u Nerodimlju, manastir Svetog arhangela Gavrila iz 14 veka u Binaču, crkva presvete Device iz 16. veka u Belom polju, crkva Svetog Jovana Krstitelja u Pećkoj banji, crkve u selu Naklo, Vučitrnu, Petrovcu, Uroševcu, selu Podgorice, Đurakovcu, Kruševu, selu Osojane, Samodreži, Dresni kod Kline, Rekovcu, Petriču, manastir Binač kod Vitine, Katedrala Svetog Trojstva u Đakovici, crkva "Svetog Nikole" u Gnjilanu.

Teroriše se i proteruje sveštenstvo, kaluđeri. Uništeno je i oštećeno vise od 150 parohijskih domova. Opljačkano je ili uništeno više od 10 000 ikona i dr. sakralnih predmeta, najvećim delom spomenici kulture pod posebnom zaštitom države. U 70 odsto pravoslavnih hramova uništene su srednjevekovne freske neprocenjive vrednosti.

U Prizrenu i Peći su sve česći napadi terorista tzv. "OVK" na pripadnike katoličke verske zajednice, a posebno na sveštenstvo (spaljene su kuće dvojice franjevačkih sveštenika).

Demolirani su i rušeni kulturni spomenici, među kojima su:

- spomenici velikana srpske i crnogorske književnosti Vuka Karadžića i Petra Petrovića Njegoša u samom centru Prištine;

- spomenici Caru Urošu u Uroševcu, Caru Dušanu u Prizrenu;

- spomenik Knezu Lazaru u Gnjilanu i spomenik srpskih vladara iz dinastije Njemanjića u selu Gornje Nerodimlje;

- spomenik Milošu Obiliću u Obiliću, koji je bio simbol grada. Pripadnici KFOR su oštećeni spomenik smestili u krugu termoelektrane "Kosovo B";

- u podmetnutom požaru u Prištinskoj biblioteci, izgorelo je oko 400 hiljada knjiga.

Mnogi od uništenih spomenika su biseri srpske kulturne baštine i nalaze se na listi objekata od posebne kulturne vrednosti, pod zaštitom UNESKO-a.

14) nasilno i nelegalno preuzimanje javnih institucija:

- nasilno i nelegalno su preuzete prostorije i objekti pošta, banaka, medicinskih ustanova, vodovoda i elektroprivrede, univerziteta, osnovnih i srednjih škola, opštinskih i dr. lokalnih organa uprave, mesnih zajednica, objekti MUP-a i VJ, zatim, fabrike, preudžeća, zemljoradničke zadruge i dr. u Prištini (prostorije KBC "Priština" i Doma zdravlja - medicinska oprema je opljačkana i odneta u privatne lekarske ordinacije, Savezne uprave carina, javnog stambenog preduzeća, Zavoda za urbanizam, JP "Vodovod", TE "Kosovo B", skladišta i benzinske pumpe "Jugopetrola", AD "Kosmet-Priština", "Kosovo-Trans", DP "Energoinvest", DP "Autopriština", Fabrika amortizera", "Jugotrans" i dr.), kao i u Prizrenu, Dragašu, Podujevu, Lipljanu, Štrpcima, Kosovskoj Mitrovici, Kosovu Polju (uz pomoć pripadnika KFOR), Đakovici (uz pomoć pripadnika KFOR);

- nasilnim i nelegalnim preuzimanjem javnih preduzeća i ustanova, više desetina hiljada radnika Srba i Crnogoraca, Roma, muslimana, Goranaca, Turaka i dr. nealbanaca koji su bili zaposleni oterano je sa posla, ostavljeno bez ikakvih prihoda za život;

- nasilno i nelegalno je preuzeto više od 190 najznačajnijih preduzeća, a oprema iz njih je opljačkana i najčešće odnešena u Albaniju.

15) Oružani, artiljerijski napadi na sela: Slovinj, Matičane, Orahovac, Konjuh, Berivojce, Gornja Brnjica, sela u okolini Kosovske Kamenice, Grnčar, Magila, Ajvalija, sva sela regiona Istok-Klina, Goraždevac kod Peći, Svinjare, Klokot, Novo brdo, Zjum, Donja i Gornja Gušterica, Sušica, Badavac, Bresje, Vrbovac, Vitina, Cernice, (opština Gnjilane), Dobruša, Veliko Ropotovo (opština Kosovska Kamenica), Parteš, Podgrađe, Mališevo i Pasjane (opština Gnjilane) Lještar, Budriga, Dobrotin (opština Lipljan), Grnčar, Binač, Ranilug Šilovo, Odovce, Rajanovce, Bosce, čaglavica, Paravolo, Lebane, Gojbulja, Suvo Grlo i Banje (opština Srbica), na području opštine Gora u selima: Brodosavce, Belobrod, Kukavce - učestali su napadi na kuće Goranaca, muslimana i Albanaca lojalnih građana SRJ, Grabovac (opština Zvečan).

U Kosovskom Pomoravlju zapaljene su i uništene u minobacačkim napadima i podmetanjem eksplozivnih naprava sve srpske kuće u selima: Donji Livoč, Kmetova Vrbica, Lipovica i Cernice u opštini Gnjilane, kao i selima Vaganeš, Građenik i Orahovica u opštini Kosovska Kamenica.

Ovo demantuje ocenu UNMIK-a i KFOR-a o navodnom razoružanju terorističke "OVK".

16) Blokada naselja: Gadnje, Orahovac i Velika Hoča, Koretin, sela u okolini Gnjilana, Gornja Srbica, Goraždevac, Prilužje (selo u albanskom okruženju, bez lekara, prodavnica, telefonskih veza; oko 80 odsto žitelja je bilo zaposleno u Elektropviredi Srbije, a sada nema posao).

Oko 3.500 Srba - stanovnika Orahovca nalazi se više od devet meseci nakon raspoređivanja KFOR-a i UNMIK-a u prvom koncentracionom logoru u Evropi posle Drugog svetskog rata - pod opsadom terorističke "OVK".

17) Oružane pretnje selima i svakodnevni teror nad nealbanskim stanovništvom: Ugljari, Srpski Babuš, Štimlje, Novo Selo, Bresje, okolina Kosova Polja, Miloševo (izvršen i oružani napad), selo Zebnice (dramatična humanitarna situacija), iz sela Letinice, Vrnez, Vrnavo Kolo i Šašare u kojima su živeli isključivo Hrvati-katolici, iselio se najveći deo stanovništva, Drenovac (masakr 50 Srba), selo Cernice (niz incidenata kojima su pripadnici američkog kontingenta KFOR maltretirali Srbe), Požaranje, Gotovuša, Gatnje, Zubin Potok, Veliki Alaš, Vrelo i Radevo, Plemetina i Slatina (opština Vučitrn), Crkolez (opština Istok), Ogošte- opština K. Kamenica, (proterane gotovo sve romske porodice), Banjska, Gojbulja i Miroče (opština Vučitrn), Brežanik (opština Peć).

Drastični su primeri terora nad preostalim Srbima u selu Obilić, gde se napadaju i pale njihove kuće. Oni nisu u mogućnosti da zatraže pomoć od vatrogasne službe ili KFOR i UNMIK, jer su telefoni Srbima isključeni, dok telefoni rade Albancima. Ovo je još jedan jasan dokaz diskriminacije srpskog življa od strane KFOR i UNMIK koji ovo pasivno posmatraju.

18) Opljačkana srpska sela iz kojih je proterano stanovništvo:

Mužičani, Slivovo, Orlović, Dragaš, okolina Kosova Polja, Livadice, Mirovac, Sirinička Župa, Medregovac, Grace, Zočište, Sofalije, Dragoljevac, Tomance, Koretin, Leštar, Donja Šipašnica, Miganovce, Lanište i Zmijarnik (opština Kosovska Kamenica).

19) Zapaljena srpska naselja: Istok, Klina, Donja Lapaštica, Obrandža, Velika Reka, Perane, Lauše, sela u okolini Podujeva, Grace, Donja Dubica, Zočište, Orahovac, Naklo, Vitomirice, Belo Polje, Kojlovice, Aloš-topličane, Krajište, rudnik Donji Strmac, Goleš (opština Lipljan), Orlović (opština Priština), Krpimej i Lauša (opština Podujevo), Mužičane (sve srpske kuće su spaljene), Zaimovo, Denovac, Lesjane, Gornje i Donje Nerodimlje (sve srpske kuće su opljačkane i potom spaljene), Sinaje (opšitna Istok), Balovac, Mali Talinovac, Ljubižda, Klobuka i Oraovica (opština Kosovska Kamenica), Zaskok i Novi Miroš (opština Uroševac).

20) Registrovan broj zapaljenih kuća: na području Kosova i Metohije zapaljeno je oko 50 000 kuća Srba, Roma, muslimana, Goranaca i drugog nealbanskog stanovništva.

21) Registrovani broj nedozvoljenih ulasaka stranih lica na teritoriju SRJ (KiM), bez odgovarajućih dokumenata (viza i prijave boravka nadležnim organima) : 811

Preko 250 000 stranih državljana ušlo je u Pokrajinu ileglano, uz dopuštanje UNMIK i KFOR-a. Vlada SRJ je više puta zvanično zatražila njihovo proterivanje. Ti zahtevi ostaju bez ikakvog odgovora, iako je ta populacija sastavljena od međunarodnih terorista, kriminalaca, narkomafije, trgovaca ženama i decom, organizatora javnih kuća i svih drugih vidova organizovanog međunarodnog kriminala.

22) Registrovan broj ukradenih automobila: preko 12 000

Usled otvorenosti granice sa Makedonijom i Albanijom, na KiM je dospelo, bez plaćanja carine oko 250 000 automobila od kojih je većina ukradena.

UNMIK je produžio registraciju vozila na KiM do 31. maja 2000. i očekuje se da će izvršiti registraciju oko 200 000 automobila, čime se prakticnco vreši legalizacija kriminala i krađe.

23) Registrovani broj slučajeva povrede teritorije Kopnene zone bezbednosti od strane KFOR: 364.